Het verschil tussen een Facebook Fanpagina en Facebook Profielpagina

Nu er steeds meer bedrijven op Facebook zitten, merk ik om me heen dat er nogal wat verwarring schijnt te zijn over het verschil tussen een Facebook Fanpagina en Facebook Profielpagina. Om verdere verwarring te voorkomen, heb ik het verschil tussen de twee op een rijtje - of beter gezegd, onder elkaar - gezet.

De oorspronkelijke opzet van Facebook is een platform bieden waarop mensen hun familie, vrienden en kennissen virtueel kunnen ontmoeten en contact met elkaar onderhouden.  Een persoon kan pas als vriend worden toegevoegd, als jij daar toestemming voor hebt gegeven. Je vriendenkring bestaat meestal uit personen die je kent en fysiek (IRL) bent tegengekomen.
Een Facebook Profielpagina is daarom bedoeld voor personen zoals jij en ik, die een pagina over zichzelf willen beginnen. Ze kunnen alleen zichzelf promoten en dus niet een bedrijf of een merk. Daarom mag de naam van een profielpagina dan ook niet de naam van een bedrijf of merk dragen, de profielfoto mag geen bedrijfslogo zijn en de informatie die op zo'n pagina verstrekt wordt, mag dan ook niet gaan over bijvoorbeeld openingstijden of promotionele acties. Als een profielpagina toch deze informatie bevat, beschouwt Facebook de pagina  als "against Facebook terms and conditions" en kunnen ze je account verwijderen.

Een Facebook Fanpagina is juist bedoeld voor bedrijven, die hun product(en), naamsbekendheid of reputatie op internet - en in het bijzonder in de social media wereld - willen promoten, vergroten of versterken. Alles wat op een Profielpagina niet mag, is op een Fanpagina wel toegestaan.
Wanneer je voor de eerste keer een Fanpagina aanmaakt, geeft Facebook je een aantal categorieën van branches, waarin jouw bedrijf het best zou passen. Let op: wanneer je een gebruikersnaam voor je fanpagina hebt gekozen en die naar Facebook verzendt, kan die naam niet veranderd worden. Bedenk ook, dat een fan iets anders is dan een friend. Iedereen op Facebook kan een fan van je bedrijf worden door simpelweg de "Like" knop in te drukken. Je kunt niet selecteren wie je wel of niet als fan wilt en je hebt er verder geen persoonlijke binding mee.

#modernespreekwoorden

Wie bij de Twitter hashtag #modernespreekwoorden kijkt, wordt overspoeld  met grappige verbasteringen. Een aantal ervan zijn echt grandioos!

# Iemand aan het time-linetje houden.

# Hoge UMTS masten vangen veel wind.

# Beter 1 Angry Bird in de hand dan 10 in de lucht.

# Als klap op de firewall.

# Een cookie van eigen deeg.

# Je haalt mij de Adwords uit de mond.

# De Skyper op zijn iPod slaan.

# De tweet van de feed scheiden.

# De beste tweeters staan offline.

# Voor Paypal staan.

# Wie de tweet niet eert, is de retweet niet weerd.

# Cloudmaker hou je bij je bytes.

# Van porren noch krabbels weten.

# Dat is een blog aan mijn been.

# Je kunt mijn back-up.

# Van de Hash op de tag springen.

# Hij is op zijn TwitPic getrapt.

# Over mijn like

# Tweet me de bek niet open

# Carpe DM

# Wie een kuil diggt voor een ander stumblet er zelf in

# Over liken gaan

# Beter een goede tweep dan een verre friend

# Home tweet home

# De hond in de iPod vinden

# Buiten je Facebookje gaan

# De beste stuurlui staan op je Facebook wall

# Je moet geen Apples met BlackBerry’s vergelijken

# Achter het net phishen

# Er met de iPad naar gooien

# Ik sta er foursquare achter

# Al is de tweet nog zo snel, de timeline achterhaalt ‘m wel

# Joost mag het tweeten

# In de app gelogeerd zijn

# Schoenmaker, blijf bij je #hashtag

# Een dag niet getwitterd, is een dag niet geleefd

# Je mag geen Apps met Peer-to-peers vergelijken.

# An Apple a day keeps the android away.

# Beter 1 tweet in je timeline dan 10 in de lucht.

# Wat de boer niet kent, dat tweet ie niet.

# Een moederbord voor je kop hebben.

# Voor Jan met de korte URL staan

# Jan met de iPad

# Waar het hart vol van is, loopt de timeline van over

# Hij laat zich niet de k's van zijn toetsenbord eten

# Dat valt met geen tweet te beschrijven

# Van de iPod gerukt

# Nu komt de app uit de mouw.

# Dikke URL drie bier.

Ken jij nog een paar van dit soort gezegdes?

10 Tips om ordeproblemen te voorkomen

Menig beginnend docent heeft er slapeloze nachten van: ordehouden in de klas. Na een studie van minstens vier jaar sta je er nu alleen voor en ondanks alle didactieklessen, proefdraaien en stages lijkt het jou maar niet te lukken om grip op je klas te krijgen. Je hebt het gevoel alsof je met 100 dingen tegelijk bezig bent: je audiovisuele middelen aansluiten, presentielijst bijhouden, vragen beantwoorden, mededelingen noteren, weten wat je hebt voorbereid, en … en …

Maar wees gerust, jij bent niet de enige. Ook ik heb met het zweet in mijn handen en bonkend hart voor de klas gestaan en wilde er alles voor geven  om maar zo ver mogelijk van die plaats weg te zijn.

Klasmanagement leer je niet alleen door het volgen van didactieklessen. Het is net als met autorijden. Pas als je je rijbewijs hebt gehaald, begint het echte werk.

Hier zijn 10 tips die je kunnen helpen om je ordeproblemen te verminderen, zodat je met minder verstoringen en vervelende onderbrekingen je les kunt geven.

1. Voorbereiding op het schooljaar

Maak, nog voordat het schooljaar begint, voor jezelf een lijst met wat jij van je studenten verwacht. Omschrijf wat je absoluut niet tolereert en pas die lijst toe vanaf de eerste schooldag. Studenten hebben al snel in de gaten hoe ze zich bij elke docent moeten gedragen. Zeg wat je van hen verwacht en hou je aan je eigen regels. Zodra je er van afwijkt, wordt het alleen maar moeilijker om je regels te handhaven. Ga vooral niet de toffe peer uithangen want dit veroorzaakt alleen maar rumoer en dat wil je juist voorkomen.

2. Toonzetting

Veel docenten - en heus niet alleen de beginnende - hebben de neiging om een dreigende of cynische toon te gebruiken. Maar waarom zou je dit doen? Op een enkele uitzondering na, komen ze met de beste bedoelingen naar je les. Als je al vanaf het begin een dreigende toon aanslaat, veroorzaakt dit alleen maar tegenwerking. Gebruik dezelfde stemhoogte en spreekstijl zoals je die gebruikt wanneer je een willekeurige groep volwassenen aanspreekt. Zo laat je je studenten in hun waarde.

3. Kom achter die tafel vandaan

Verschans je niet achter je tafel! Het is geen fort dat je moet verdedigen. Loop rond, kijk je studenten aan, maak oogcontact en straal zelfvertrouwen uit.

4. Eerlijk zijn

Studenten hebben een scherpe neus voor wat in hun ogen een eerlijke of oneerlijke behandeling is. Als je respect wilt krijgen, zorg je ervoor dat je alle studenten rechtvaardig behandelt. Dus geen voortrekkerij of iets dat die richting uitgaat.

5. Pak ordeverstoringen met zo min mogelijk onderbreking aan

Zodra er ordeverstoringen ontstaan, grijp dan onmiddellijk in, maar dan zonder dat het de gang van zaken te veel verstoort. Als een paar studenten zitten te kletsen, stel hen dan een vraag over het onderwerp dat je behandelt, maar let weer goed op, hoe je dat vraagt. Let op de toonzetting, dus stel de vraag op een neutrale manier. Ik stel die studenten meestal voor om even naar de kantine te gaan als ze vinden dat het heel nodig is om bij te praten en dat ze weer terug moeten komen als ze klaar zijn. En ik méén dit dan ook! 

6. Vermijd confrontaties in de klas

Zodra er echte confrontaties zijn, is er altijd sprake van een winnaar en verliezer. Blijf kalm, omdat jij als docent ervoor moet zorgen dat zowel jij als de student waarmee je in de clinch ligt geen gezichtsverlies lijden. Maak een afspraak voor later op die dag om eens samen te praten en laat merken dat jij het ook niet leuk vindt dat dit gebeurd is. Beschouw en behandel je studenten als volwaardige gesprekspartners.

7. Humor

Soms is humor de beste manier om de dingen weer een beetje in het gareel te krijgen. Ik ben een groot voorstander van humor, omdat dat niet alleen je studenten maar ook jezelf weer op het juiste spoor zet. Maar pas op, verwar humor niet met sarcasme. Humor verlicht de situatie, sarcasme beschadigt de relatie met je studenten. 

 8. Wees positief in je verwachtingen

Ga altijd de klas in met de verwachting dat je studenten meewerken. Je kunt dit versterken door hen te zeggen wat ongeveer de inhoud van de les is en wat jij die les van hen verwacht.

9. Goedgevuld en uitdagend lesprogramma

Veel beginnende docenten zijn sneller door de lesstof heen dan dat ze bij de voorbereiding gepland hadden. Vermijd dit door er altijd voor te zorgen dat je je studenten uitdaagt om mee te doen en te denken. Geen gortdroge les maar eentje waar vaart inzit. Heb je toch tijd over, zorg er dan voor dat je extra materiaal ter beschikking hebt. Maak de overgang van voorbereide lesstof naar die extra opdrachten zo vloeiend mogelijk. 

10. Blijf jezelf

Blijf onder alle omstandigheden jezelf, al moet je soms wat toneelspelen. Zet je sterke punten in en laat je niet gek maken. Met elk nieuw schooljaar word je beter, krijg je meer overzicht en sta je als een Pro voor de klas.

Heb je nog meer tips die je aan dit lijstje wilt toevoegen?

De ambtenarentaal van mijn vader.

Ik kom uit een echt ambtenarennest. Bijna alle mannen in de familie van mijn vader en moeder werkten bij het Rijk of de Gemeente en daar was mijn vader redelijk trots op.

Hij drong er regelmatig bij mijn broer op aan om ook een ambtenarenbaan te zoeken, want dan was je binnen: een vaste aanstelling, een geregelde upgrade van je salaris op basis van dienstjaren en een pensioenregeling waar anderen van kwijlden.

Mijn vader was een kei in het vertellen. Over zijn jeugd in Indië, over geesten en spoken en heel soms over de oorlog. Als hij op zijn praatstoel zat, lachte ik me rot om zijn kwajongensstreken en rilde bij zijn verhalen over de genderuwo onder de waringinboom.

http://lagodaxnian.wordpress.com/

 Maar als hij iets moest schrijven, kwam zijn tweede ‘ik’ naar boven en werd hij een doorgewinterde ambtenaar. Hij verwachtte van ons dat we ons ‘foutloos en formeel in woord en geschrift’ konden uitdrukken. Zelf deed hij het ook foutloos en formeel, maar wanneer mijn vader een warme wens op een felicitatiekaart schreef, dacht de ontvanger al snel dat hij een bevel tot goede gezondheid en een lang leven had gekregen. Mijn vader ergerde zich mateloos aan spellingsfouten in de krant en zat ze dan met een vulpotlood met rode stift te verbeteren. Die rode potloodstiften waren moeilijk te krijgen, maar hij wist ergens een adresje, waar ze die speciaal voor hem in voorraad hadden. Had je voor je Nederlandse proefwerk lager dan een 7 gescoord, werd daar een beetje teleurgesteld op gereageerd. Godzijdank heb ik het goedgemaakt door met een 8 voor Nederlands te slagen.

Ik zal nooit vergeten dat ik een sollicitatiebrief ging schrijven voor een baan bij het arrondissement Arnhem van de Rijkswaterstaat. Mijn vader, helemaal opgetogen bij het vooruitzicht dat zijn dochter tot de Clan zou toetreden, bood me aan te helpen met het opstellen van de brief. Zijn openingszin heeft diepe indruk op me gemaakt en zal me mijn hele leven bijblijven. Het ging als volgt:

‘Naar aanleiding van de door u geplaatste vacature in de Arnhemse Courant, d.d. .... , zij het mij vergund hierop te mogen reflecteren.” De rest van de brief werd gevuld met onbegrijpelijke onzinnen, waarvan Hoogachtend het enige begrijpelijke woord was. In die tijd moest je een sollicitatiebrief nog met vulpen met de hand schrijven en ik kan me herinneren dat ik heel wat vellen papier heb gebruikt voordat de brief door mijn vaders  strenge controle kwam. De zinnen, of beter codes, die ik braaf zat over te pennen, zeiden me niks en konden ook goed een tekst uit het Swahili zijn. Het gekke is, dat ik vrijwel meteen werd uitgenodigd om op gesprek te komen. En tijdens het gesprek werd het al snel duidelijk dat ik die baan zou krijgen. Hadden die rijkswaterstaters zich niet afgevraagd hoe iemand van nog geen twintig zo’n brief kon produceren?

Een paar jaar later ging mijn schoonzusje, aangestoken door mijn verhalen over mijn relaxte baan en volledig ontbreken van werkdruk, ook bij de Rijkswaterstaat solliciteren, maar dan bij de Directie Gelderland. Zelfde gebouw, andere verdieping en een wereld van verschil in  hiërarchie. Gelukkig had ik een carbon kopie bewaard - ja, ja, een echte cc - en ook zij ging als een menselijk kopieerapparaat aan de slag. Ik had haar al wel gewaarschuwd om bij het overschrijven niet te veel na te denken, waardoor de brief in één keer op papier stond. En je raadt het al: ook zij werd snel voor een gesprek uitgenodigd en meteen aangenomen. 

De afgelopen jaren is er veel geklaagd over de onleesbaarheid van ambtelijke brieven, maar ik vind dat er toch heel wat veranderd is. Het kan altijd beter, de communicatie van de overheid, maar had je vroeger een bevriende ambtenaar nodig om de brief voor je te vertalen, tegenwoordig hoef je je hem maar een keer of vijf  te lezen om de strekking te begrijpen.

Om op mijn vader terug te komen, achteraf gezien snap ik wel waarom hij er zo fanatiek op toezag dat zijn kinderen het Nederlands beter moesten beheersen dan de autochtone Nederlander. Het was een kwestie van eer om in het koloniale Indië niet onder te doen voor de zogenaamde volbloed Nederlander. Sterker, je moest als Indisch-Nederlander veel beter zijn op vrijwel elk gebied. Bescheiden lijken maar toch superieur zijn. Een latente concurrentiestrijd die je doorgeeft aan je nazaten.