's Morgens vroeg is het altijd druk op het strand. Het is vloed en de boten die de gasten ophalen om hen naar het snorkelgebied te brengen, staan keurig te wachten.
Snorkelen is niks voor mij. Lang geleden, toen ik het eens wilde uitproberen, liep mijn snorkel vol water. Bijna verzopen in m'n eigen duikbril.
'Dan maar aan de vlerk hangen,' maar dat is nog niet zo eenvoudig, want door de stroming werd ik steeds onder de boot getrokken. Nadat ik de vlerk voor alle zekerheid in mijn knieholte verankerd had, heb ik dik een uur als een luiaard eraan gedobberd. En daar was niks hoyhoy bij.
We zitten in het seaside restaurant en ik geniet van een jeruk panas.
'Achter je, op de hand van het beeld, zit een 7-cm-grote sprinkhaan,' hoor ik Dick zeggen, 'maar hij zit met z'n rug naar je toe dus hij springt niet in je nek.'
----------
Wanneer Dick bij de railing van het restaurantterras van zijn Bintang geniet, staat er plotseling een schattig meisje voor zijn neus met haar arm vol kettingen en armbandjes. 'No, thank you,' zegt hij de eerste keer dapper, maar ze is vasthoudend. Het duurt maar eventjes, voordat geld en armband van eigenaar wisselen. De armband heeft hij de rest van de vakantie dagelijks gedragen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten