De (waan)zin van KLOUT

Ik geef het toe, ik ben nog een rookie op het gebied van social media als het om analyses en traffic gaat. Ik was dan ook heel verbaasd toen een paar maanden geleden de verkiezing van biggest social media  influencer in Nederland plaatsvond. Het belangrijkste criterium was de hoogte van je KLOUT-score. Voor de andere rookies: KLOUT geeft je naar aanleiding van je aanwezigheid op Twitter en Facebook een score tussen 0 en 100.

Eerlijk gezegd was ik tot op dat moment daar totaal niet in geïnteresseerd, maar het intrigeerde me wel. Ik heb me daarom alleen met mijn Twitteraccount bij KLOUT geregistreerd, gewoon om te kijken of ik überhaupt klout hád. Tot mijn verbazing had ik een score van 37 en zag ik dat ik infuential was over 'mac(s)' en 'apps'. Hoe krijgen ze het verzonnen want ik heb maar hoogst zelden over die onderwerpen gesproken. Een onnauwkeurige meting dus.

Na mijn vakantie van vier weken, waarin ik nauwelijks social media heb gebruikt, was ik nieuwsgierig of KLOUT een kwaliteits- of kwantiteitsscore bijhoudt. Na inloggen zag ik dat mijn score naar 19 was gezakt. Ik wist genoeg.

Maar de opjutterij gaat nog verder. Het afgelopen weekend werd melding gemaakt dat je een kloutscore van 40+ moest hebben om bij de Fashion's Night Out party in New York binnen te komen.

Wil ik dit wel, als social media gebruiker? Die score zegt niets over iemands echte sociale bevlogenheid maar geeft meer een idee over iemands fanatisme. Het lijkt me dat je voor die score van 40+ voortdurend je aanwezigheid op allerlei social media platforms in stand moet houden. Het is niks voor mij om de hele dag via computer of smartphone te laten zien dat ik er ben.

Ik vind social media leuk om kennis en interesses te delen, maar ik wil tegelijkertijd ook persoonlijke, face-to-face contacten onderhouden in mijn dagelijkse leven. Ik ga de Kloutcompetitie dus niet aan. Dat maakt mij, volgens de antropoloog E.T. Hall, een horizontale individualist. Maar daarover meer in een ander artikel.