Het was een hele toer om er te komen, want PSV speelde een thuiswedstrijd tegen Benfica. Alle wegen in het centrum zaten potdicht en als PSV speelt, huren ze bovendien alle openbare parkeerruimte op Strijp-S af. Een beetje 'over the top', volgens mij, maar goed, het volk wil brood en spelen en daar moet alles voor wijken.
Hijgend en met rooie vlekken van het haasten, zaten we uiteindelijk met gewassen handen aan de tafel bij Irene, een frêle, jonge vrouw van Aziatische afkomst. Alle eetbare benodigdheden en niet-eetbare gereedschappen en hulpmiddelen lagen netjes gerangschikt op tafel.
Het decoreren van taarten begint natuurlijk met de taart zelf, die gelukkig al klaarstond: een rond baksel, 8 cm hoog en 20 cm in doorsnede.
Met een speciale figuurzaag wordt de taart horizontaal in drie schijven gesneden. Vervolgens prik je in elke schijf, precies boven elkaar, een cocktailprikker zodat je na het besmeren van elke schijf nog weet hoe de schijven op elkaar passen. Op de rand van de onderste schijf spuit je met een spuitzak een dijkje - Irene's woord - met een speciale crème. Binnen het dijkje smeer je een flinke laag met een wat dikkere crèmevulling. De middelste schijf kreeg ook een dijkje, maar nu wordt het binnendijkse besmeerd met jam.
Irene heeft precies verteld waar de crèmes uit bestaan en in welke verhouding het speciale poeder met boter gemengd moet worden. Gelukkig kregen we een A4-tje waar al die informatie nog eens herhaald werd.
Nadat je de schijven, met de cocktailprikkers als ijkpunt, weer voorzichtig op elkaar hebt gedrukt en de overtollige crème hebt gladgestreken, begint de tweede fase: het uitrollen van fondant voor de icing van je taart.
Ook dat is kant en klaar in alle kleuren te koop. Je moet natuurlijk alles wel eerst goed kneden om het soepel te maken. En om te zorgen dat de fondant niet aan je handen blijft plakken, smeer je ze in met een soort plantaardige reuzel met een neutrale smaak en te koop in toko's. Gebruik alsjeblieft geen water! Water maakt fondant korrelig en onbewerkbaar. Nu rol je de fondant dun uit tot een lap, die ruim over de boven- en zijkanten van je taart moet passen. Hiervoor gebruik je een siliconenroller. Het fondant plakt er dan niet aan vast. Als de lap groot genoeg is (2x hoogte + 1x doorsnee), hang je de lap op de roller en drapeert hem in één beweging over je taart.
Intussen had Irene allerlei bakjes met vormpjes en mallen klaargezet. De voet van de taart krijgt altijd een randje om de foutjes bij het afsnijden te verbergen. Er waren genoeg manieren om zo'n rand te maken. Zo zijn er siliconen vormpjes die je vol met fondant stopt en daarna voorzichtig uit de vorm drukt, maar ook mallen waarmee je decoratieve randen uit fondant steekt. Ik heb al gemerkt dat ik geen vuller maar een steker ben. Het is geen doen om met reuzelhanden fondant onbeschadigd uit een vorm te drukken. De randen en figuren plak je met een beetje water vast. Vooral niet te veel water gebruiken, want anders krijg je vlekken op de icing van je taart.
In deze laatste fase zat iedereen geconcentreerd te vullen, steken, rollen en - degenen die letters wilden maken - vooral te vloeken om hun taart op tijd af te krijgen. De workshop duurde drie uur en we hadden nog een half uur te gaan. Gelukkig hebben we het allemaal gered binnen de tijd en zaten we min of meer tevreden naar onze maaksels te kijken voordat ze in de door Irene uitgedeelde taartdozen werden ingepakt
Gisteren hebben we de taart aangesneden en een heel klein puntje opgegeten. Méér moet je per keer ook niet eten, want hij is behoorlijk machtig, waardoor de taart ook heel geschikt is als survival food of als proviand bij een trektocht.
