vrijdag 1 juli 2011

Acculturatie - Manieren van aanpassen aan een cultuur


Nederland kán niet meer om de multiculturele samenleving heen om de doodeenvoudige reden dat er, ook vanuit historisch perspectief, al meerdere culturen in Nederland samenleven.

Het vervelende is dat er in politieke debatten steeds maar weer het woord integratie wordt gebruikt, terwijl de regering eigenlijk op assimilatie aanstuurt. Beide woorden hebben betrekking op acculturatie, de verschillende manieren waarop leden van een cultuur zich aan een andere cultuur aanpassen.

Acculturation Album 2mm.typepad.com
 Acculturatie bestaat grofweg uit vier concepten. Om verwarring te voorkomen, gebruik ik de termen gastcultuur en gastheercultuur.

Integratie
De gastcultuur maakt volledig deel uit van de gastheercultuur maar behoudt haar culturele identiteit.

Assimilatie
De gastcultuur neemt de gastheercultuur helemaal in zich op en verliest haar eigen cultuur.

Separatie
De gastcultuur maakt geen deel uit van de gastheercultuur. Ze vormt een cultuur binnen een cultuur en houdt zich aan eigen normen, waarden en richtlijnen.

Marginalisatie
De gastcultuur hecht geen waarde aan de gastheercultuur, maar verliest tegelijkertijd ook  haar eigen culturele identiteit. 

Minister Donner schijnt naar een vorm tussen integratie en assimilatie te zoeken toen hij verklaarde, dat hij geen problemen met een pluriforme samenleving heeft, zolang die maar draait rond Nederlandse normen en waarden.
Ik geef de voorkeur aan integratie, omdat dat op allerlei gebieden waarde toevoegt aan beide culturen. Het etnocentrisme - het idee dat de eigen cultuur het allerbeste is - dat nu in Nederland de boventoon voert, kan alleen maar een verarming betekenen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten