Na de lunch gaan we een strandwandeling maken. Het is eb en een goed moment om modderdiertjes te ontdekken en om andere dingetjes die aangespoeld zijn te bekijken. Ik was van plan om alleen mijn iPhone voor foto's bij me te steken maar schuif op het laatste moment nog wat geld in mijn zak.
Vorig jaar liepen er veel verkoopsters rond die vanaf het strand met smekende ogen naar het terras keken en ondertussen hun waren omhoog hielden. Ik kan daar niet zo goed tegen. Ik heb toen een geweven sprei gekocht en ik ben van plan om er nog eentje te scoren. Het is van een zware kwaliteit, er zit echt 'body' achter. Ik hou even in mijn achterhoofd dat ik bij die mooie jonge vrouw – die zich vorig jaar ook al de kaas van het brood liet eten door de rappere en ervarener venters – nog een kralenriem wil kopen. Wel een elastische natuurlijk ....
Het strand is stil, geen kip te zien, maar na 50 m komt er een mannetje aangehold. 'Hello Ibu, how are you today? You want see dolpins in Lopina? You take me, ya?' (De 'f' of 'v' wordt vaak uitgesproken als 'p', vandaar dat men tegen mijn vader 'Oom Pret' zei). Na hem beleefd te hebben afgewimpeld, komt er een vrouw met een pak sarongs en jumpsuits naar me toe. Ze houdt me een jumpsuit voor, duidelijk XXS en zeker een aantal maten te klein, maar wanneer ik naar mijn lichaam wijs en dan naar het kledingstuk, rekt ze de elastische middel zo ver mogelijk uit en zegt 'Ayo, big enough,'. Helaas kan ze de twijfel in haar ogen niet verdoezelen.
Vol goede moed begin ik mijn verhaal over de sprei en vraag of ze dat patroon nog in voorraad heeft. Kan ze morgen misschien langskomen om me dat te vertellen? - Ah Ibu, tomorrow have ceremony in village. Go to my village, see sister.- Dat is voor mij geen probleem en wil een afspraak voor de dag erna maken. Zij ziet echter de bui al hangen en is bang dat de sprei door een andere ventster verkocht zal worden, dus zegt ze gauw 'Ya Ibu, maybe tomorrow two o'clock. You there? What your name?' Eerst noemt ze mij Prinie, en Dick van de weeromstuit 'Priek', dan wordt het Pinie en Dieck. 'Okay, Pinie, I come tomorrow. My name Sari, not forget!' Natuurlijk vergeet ik het niet. Afspraak is afspraak!
Verderop zie ik buizen uit het zand steken. Waar ze vandaan komen, weet ik niet, maar ze gaan wel rechtstreeks de zee in. Bij vloed zijn ze aan het oog onttrokken. Een eindje verder komt er een kali uit in zee. Ik heb vanaf de brug aan de straatkant, waar deze kali onderdoor loopt, al gezien dat er verschillende grote en kleine buizen op uitkomen. De stroom is te breed om overheen te springen zonder natte voeten te krijgen. Het ruikt hier ook smeuïger dan een stukje terug. We keren maar weer terug.
Vlakbij het hotel komt de jonge vrouw op me af met haar kralenwerken. Ik had gisteren al gezien dat ze een klein zoontje heeft dat zich met een plastic flesje prima weet te vermaken. Mijn keus is al snel gemaakt, een riem in warme kleuren met erg veel rek dus het afdingen kan beginnen.
Het resultaat? Twee tevreden mensen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten